اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل تصورات و تمایلات در پیشگیری و کاهش مصرف استروئیدهای آنابولیک در بین مردان بدن‌ساز

هدف: مصرف استروئیدهای آنابولیک توسط ورزشکاران یک مشکل جدی برای سلامتی عمومی است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر مدل تصورات تمایلات در پیشگیری از مصرف استروئیدهای آنابولیک در بین بدن‌سازان مرد مراجعه‌کننده به باشگاه‌های بدن‌سازی شهر همدان انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه‌تجربی در سال 1396 بر روی 76 نفر از بدن‌سازان مرد شهر همدان که به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (37 نفر) و کنترل (39 نفر) تقسیم شدند، انجام گردید. بدین منظور 5 باشگاه بدن‌سازی به‌صورت تصادفی ساده از بین باشگاه‌های شهر همدان انتخاب شده و با تخصیص تصادفی 2 باشگاه به گروه آزمون و 3 باشگاه به گروه کنترل اختصاص یافت. نمونه‌های هر گروه با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه به‌صورت تصادفی ساده از هر باشگاه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و سازه‌های مدل تصورات و تمایلات بود. برنامه آموزشی شامل 5 جلسه آموزشی بود که در مدت یک ماه برای برای بدن‌سازان گروه آزمون به اجرا در آمد. دو گروه مورد مطالعه دو ماه پس از مداخله مورد پیگیری قرار گرفتند. یافته‌ها: قبل از مداخله آموزشی اختلاف آماری معنی‌داری از نظر متغیرهای دموگرافیک و سازه‌های مدل تصورات و تمایلات بین گروه آزمون و کنترل مشاهده نشد (05/0P) و قصد مصرف استروئیدهای آنابولیک (001/0>P) در بین شرکت‌کنندگان گروه آزمون و کنترل مشاهده شد، با این‌حال اختلاف تغییرات قبل و بعد نمره نگرش بین دو گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود (155/0=P). بعد از انجام مداخله آموزشی مصرف استروئیدهای آنابولیک در گروه آزمون کاهش یافته بود، ولیکن این کاهش از نظر آماری معنی‌دار نبود (453/0=P). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که به‌کارگیری مداخلات آموزشی مبتنی بر مدل تصورات تمایلات، استراتژی آموزشی مؤثری در پیشگیری از افزایش احتمالی مصرف استروئیدهای آنابولیک در بین بدن‌سازان مرد می‌باشد.